Maymunlar Gezegeni Krallığı incelemesi: Sezar'ın tahtına layık bir varis

Maymunlar Gezegeni Krallığı, Sezar'ın saltanatından çok sonra bile mirasını sürdürüyor. Temelini bulması biraz zaman alsa da, bir kez harekete geçtiğinde maymuna döner . Bu, kaçırmak istemeyeceğiniz 2024 yazının gişe rekorları kıran filmi.

Onlarca yıldır, hiç kimse Franklin J. Schaffner'ın Maymunlar Gezegeni'nin şaşırtıcı sonunun üstesinden gelemeyecekmiş gibi görünüyordu . Charlton Heston'ın Taylor'ı insanlığa lanet ederken yumruklarını kuma vuruyor; Kamera, Özgürlük Anıtı'nın kalıntılarını ortaya çıkararak uzaklaşıyor - bunca zamandır evdeydi.

Stüdyolar bu ihtişamı yeniden yaşamayı denediler ama başaramadılar; sonuçta Tim Burton'ın 2001'de aynı adı şaşırtıcı şekilde yeniden tasarlamasıyla sonuçlandı. Ancak 2000'li yılların sonlarında işler daha iyiye gitti. Teknoloji ilerlemişti ve seri, destansı Sezar destanıyla tamamen yeni bir yöne doğru ilerledi.

Son teknoloji ürünü görsel efektleri gerçekten büyüleyici anlatımlarla birleştiren bu filmler, kendi mirasını oluştururken orijinalin heyecanını da yakalamayı başardı. Aynı şey, yönetmen Wes Ball'un heyecan verici yeni bir destanın (umarız) başlangıcı olan son filmi Maymunlar Gezegeni Krallığı için de söylenebilir .

Yavaş ama gerekli bir başlangıç​

Açılış sekansı bize salgını, Sezar'ın hükümdarlığını ve Maymunlar Gezegeni Krallığı'nın "birçok nesil sonra" nasıl geçtiğini hatırlatan bir başlık kartıyla başlıyor . Bu dünyada primatlar bir kez daha zeki ve baskın tür olurken, insanlar onların ilkel alt türleridir.

Kısa özetin ardından, Sezar'ın 300 yıl önce primat arkadaşlarına önderlik ettiği yemyeşil vahada özgürce yaşayan genç şempanze kahramanı Noa ile tanışıyoruz. Yanında kendilerinden öncekilerin geleneklerini sürdüren ailesi ve aşireti de vardır.
İlk perdede işlerin başlaması çok sıcak bir dakika alır ve bu süre zarfında anlatıyla bağlantı kurmak zor olabilir. Ancak her iyi roman gibi, bu ilk 50 sayfa hikayenin ve daha da önemlisi karakterlerin oluşturulmasının ayrılmaz bir parçasıdır. Bu anlamda Josh Friedman'ın senaryosu başarılı.

145 dakikalık muazzam çalışma süresiyle, yedeklenecek zaman var ama yine de hiçbir zaman boşa gitmiş gibi hissetmiyor. Elbette başlangıçta yavaş gelebilir ama her sahne farklı bir amaca hizmet ediyor ve bu yeni dünyanın temelini atıyor. Sezar'ın mirası unutulmadı ancak bunca yıl sonra nasıl devam ettiğini (veya bazı durumlarda çarpıtıldığını) görmek de ilginç.

Sezar gitti ama unutulmadı​

Bu bizi, kötü planı diğer primat klanlarını köleleştirmek için eski insan teknolojisini kullanmak olan Maymun Gezegeni Krallığı'nın büyük kötüsü Proximus Caesar'a getiriyor. O mükemmel bir kötü adam; Kötü ruhlu bir maymun, Sezar'ın öğretilerini alıp onları çarpıtan biri. Onun yorumları, güncel bir soruna karşı uyarıcı bir öykü görevi görüyor: kendi zevklerine hizmet edecek şekilde geçmişi manipüle etmek.




Proximus Caesar'ın şeytani bir planı var
Kendini ifade edebilen primatların felsefi tartışmalar yaptığı ve insanların su birikintileri etrafında toplandığı bir evren kurmak, satılacak en kolay şey değil. Ancak Sezar üçlemesi ilgi uyandırmayı başardığı gibi, hem fantastik hem de duygusal açıdan sağlam bir his uyandıran son bölüm de ilgi uyandırdı. CGI hayvanlarını izlediğinizi unutmak kolaydır ve kök salacak karakterleri bulmak daha da kolaydır.

Buna sağlam bir oyuncu kadrosu yardımcı oluyor. Freya Allan , Noa ve Raka adlı bir orangutanla ekip kurarken film boyunca kendi evrimini yaşayan baş insan Mae rolünde etkileyici bir performans sergilemek için The Witcher'daki deneyimini kullanıyor . Birlikte yaptıkları yolculuk, bugüne kadarki tüm Maymunlar Gezegeni filmlerine nüfuz eden klasik soruyu gündeme getiriyor: İnsanlar ve primatlar bir arada yaşayabilir mi?



Freya Allan, Mae rolünde inanılmaz bir performans sergiliyor
Raka'yı Shameless yıldızı Peter Macon canlandırırken, Abigail'in Kevin Durand'ı Proximus Caesar rolünü üstleniyor ve It's Owen Teague ise Noa'yı canlandırıyor. Her oyuncu bu primatlara hayat verme konusunda harika bir iş çıkarıyor; hem özgün hem de bağ kurulabilecek kadar insani tavırlarıyla ikna edici ve bunların hepsi iyi yerleştirilmiş bir mizahla destekleniyor.

Maymunlar Gezegeni Krallığı mümkün olan en büyük ekranı talep ediyor​

Çok önemli görsel efektlere gelince, Kingdom of the Planet of the Apes serinin şu ana kadarki en büyük başarısı olabilir. Açılış yerini bulsa bile, nefis manzarada keyif alınacak yeterince şey var. Wētā FX'in performans yakalama animasyonu, simianlara Avatar: The Way of Water'dan bu yana görülmemiş bir ayrıntı düzeyiyle hayat veriyor . Profesyonel ipucu: Bu filmi mümkün olan en büyük ekranda izleyin.

Burada harika olan, anlatının ne kadar erişilebilir olduğudur. İster bilim kurgu serisinin sıkı bir hayranı olun, ister yeni başlayan biri olun, bu ilgi çekici bir deneyim. Adanmışlara hizmet etmek için seleflerine yeterince gönderme ve selam var ama aynı şekilde bağımsız bir hikaye olarak da işe yarıyor. Pek çok sürpriz de var, bu yüzden bu hayran teorilerini kapıda bırakıp yolculuğun tadını çıkarmak iyi bir fikir olabilir.



Maymunlar Gezegeni Krallığı'nın keyfini mümkün olan en büyük ekranda çıkarmak mümkün
Bir maymun kolonisinin 1968'deki orijinalini hatırlatan destansı bir sahil zeminine indiği son perde, büyük ölçektedir. Bu noktada riskler oldukça yüksek ve bazı destansı aksiyon sahneleri ve tatmin edici bir getiri ile sonuçlanıyor. Yarım kalan işler bağlı olsa da, sonundaki bir açıklama kolaylıkla bir devam filmine dönüşebilir.

Maymunlar Gezegeni Krallığı inceleme puanı: 4/5​

Maymunlar Gezegeni Krallığı yeni bir destanın başlangıcıysa harika bir başlangıç olmuş demektir. Wes Ball, Dexerto'ya büyüdüğünde filmlerin ne kadar hayranı olduğunu söyledi ve bu da gösteriyor. Bir franchise filmi olmasına rağmen, nakit kapma gibi değil, daha çok bir tutku projesi gibi geliyor. Epik görseller, ilgi çekici bir anlatım ve mükemmel performanslar; bir film bir hayran tarafından hayranlar için yapıldığında böyle olur.

Maymunlar Gezegeni Krallığı İngiltere sinemalarına 9 Mayıs'ta ve ABD sinemalarına ve Ülkemize 10 Mayıs'ta geliyor.